bir sabah uyandığında
ve ben yokken yanında
gece uyumamışken daha
sararmamışken deniz
yosun tutmamışken kalbi
ve sonsuzken her seferinde
içimdeki umut
bulursun bir taksi durağında
adres sorarken bir yabancıya
bulmaya umut yokken daha
sabahın kuytusunda
bir tren garında
bulursun çaresizliğin ortasında
bir kahve buğusunda
ve acılığında sabahın yudum yudum
ve giderken ölüme adım adım.....
