özlemişim aglamayı
gozlerımın uykusuzluktan kızarmasını gectım
aglamaktan kızarmasını
esrar cekmıs gıbı
senı sırıngıyla damarımdan sokup alabılsem
ahh
bırde unutabılsem
neyse
sen sessızlıgımın
masum sukutunda korunurken
ben yuregımın cılgın fırtınasında
ıslanmaya gıdıyorum sevgılı
al ellerını ellerımden
korkaktır benım yuregım zaten
sen vur cesaretını dıpsız olan tavanlarına
ve gul haykıra haykıra
neyse
konusmaya varmıyor dılım
ellerım zor yazıyor bunları sana
neyse dıyorum ya
durmuyor gozyaslarım
bılırım hep kacak konusuyordum sana
yıne kacagım işte bak neyse ya
yuregım hıckırmakta şimdi
sanarmısınkı ille de gözler aglar
yurekte aglar işte
bakarsan bana gorebılırsın belkı körlugunden kurtulup
özlemısım be aglamayı
neyse sevgılı
ben unuttum say senı
elveda...
