Ey güzel duyguları
Hala sinesinde
Barındıran
Latif insan
Ancak bir konu
Bu kadar zarif
Anlatılırdı
Senin
Tahayyül zenginliğin
Bugün
Hasretini çektiğimiz
Mana yoksunu
Fikirlerin depreştiği
Bir atmosfer kuşağın da
Bir can simidi kıvamında
Sizin gibi
Genç dimağların
Bir edep cevvaliyetiyle
Vakur biçimde bu nitelikte
Tespit
Ve teshişleri yaparak
Tarihi
Anekdotları sıralayarak
Atılan
Çamurların mihrakını
Bu mihraktan
Beslenen azınlığı
Ne kadarda güzel
Deşifre etmişsiniz
Bizi
Tarihimizden koparttılar
Osmanlılığı
Tamamen dışladılar
Dini İslam’ı
Bir irtica saydılar
Tesettür,
Setri avreti sıyırıp attılar
Teni
Pazarlamayı
Marifet saydılar
Açık
Toplum adın da
Zilleti alkışladılar
Durakta gelecek
Olan otobüsü
Bekliyorum
Bir kız çocuğu
Annesine diyor ki
Anneciğim
Şimdi savaş olsa
Bizi düşmandan
Kim kurtaracak
Diye soruyor
Ve hemen
Peşinden ekliyor
Değil mi anneciğim
Ulu önderimiz
Kortaracak diyor
Bu manzara
Karşısın da şaşırdım
Akaidi kitapların
Hepsin de şirki
Sil baştan
Bir kez daha taradım
İnancımızın
Ne kadar hazin bir
Tabloyla karşı karşıya
Kaldığını
Dışarıda
Bir düşman Aramanın
Manasızlığını
Yakine gördüm
İnancı yozlaşmış
Olan bir milletin
Efradı
Her ne kadar
Nara atsa da
Görmekteyiz ki
İçerden vurulmuş
Ey hak
Güzel duyguların
Sahibi bulunan insan
Ah bilsen
Ne kadar hasretiz
Manadan
Neşen eden bir aşka
Anlam derinliği
Bulunan bakışlara
Tenden boşalan
Hak rızası emeğe
Kapısı
Tatmine açılan
Zevkin köleliğine
Atisinden
Habersiz her
Türlü kimliğe
Hilkatine
Yabancılaşan
Mukallit mertliğe
Tahammülümüz
Hayli azaldı bilesin
Dilim sussa da,
Yumruklarım sıkılıyor
Dişlerim dahi
Durmuyor zangırdıyor
Artan müsteşriklere
Hak tanıyalım
Saygı duyalım amma
Sakın bir kahpeliğe de
Tahammülüm var sanma
