Sığmıyor için içine
Kalbin, ellerine dökülen dualar diyarı
Sesinde bir yağmur rengi
Bahar yürüyor nefesine sanki
Andıkça beş vakit adını
Soluğunda çiçekleniyor bağ, bahçe
Secdene değdikçe tövbe kokusu
Göğsünde duyuluyor
Çoşkun nehirlerin uğultusu
Bir rüzgâr ki sarıyor canını
Rükû rükû ruhunu serinletiyor
Ve masmavi bir gök
Kanat çırpıyor kuşlar akşamlara karşı
Gözlerinde sabah yüzlü bin bir bulut
Baktıkça, içine içine yağıyor umut
Tutamıyor gözyaşlarını
Şafaklara sarılmış ömrün
Alnında lekesiz bir beyazlık
Karanlık
Karanlık yok onunla diyor
Çünkü onunla gün
Her vakitte yeniden doğuyor
Yeniden doğuyor cümle bedenin
Gönlün zaten kıyamda ..
Şiir-Arzu Karadoğan
29 Haziran 2015