Mumcu ve Hrant

Yazma,düşünme,söyleme… Vururlar… Her seferinde vurdular… Herkesin tereddütsüz onaylayacağı bir fikrin yoksa sus… Bırak boğazlansın hayat paramparça olsun… Sen karışma çoluğun çocuğun var… Bunların acıması yok.

yazı resim

Evet ikisi’ de aramızdan savunduğu düşüncelerindeki kararlılığı yüzünden hain saldırılarla aramızdan ayrıldılar ve niceleri.

Uğur Mumcu öldürüldüğünde insanların tencerelere kaşıkla vurmasına o yaşlarda bir anlam veremiyordun neyi protesto ediyorlardı ki?Sonraları okuyup tanıyınca keşke yaşasaydı diye geçirdim içimden.O Kuvayi Milliye ruhunu günümüz gençliğinede tanıtsaydı.Tam bağımsızlığı anlatsaydı.Fakat olmadı tam on beş yıl oldu aramızdan ayrılalı.

Ve geçen sene bir saldırı daha bir Ermeni Hrant Dink.Onu tanıyıp hayran kalan insanlar şimdi arkasından gözyaşı dökmekteler.Bu olaya yabancı değildim.Gazeteler üstüne örtülmüş ve altı yarı ayakkabısıyla beklide dünyaya bir mesaj veriyordu.Burada etkilendiğim (ki bence çoğumuz etkilenmişizdir)eşinin kardeşinin apartmanı önünde Türk bayrağının altında ‘Bende Ermeniyim gelip beni’de vurun’ sözleriydi.Bir tek insan nasıl yaşayabilirdi.Etnik ayrımcılık bu derece ateşi yükseltilebilirmiydi.?

Mumcu ve Dink’in olayları halen çözülemedi.Buna devlet adamlarının duyarsızlığıda eklenince.(Dink öldürüldüğünde iktidarda olanlardan bir tek Deniz Baykal gitmiştir.) iş çıkılamayacak bir durum kazanmıştır.Bu iki insan’da çok önemli mesajlar verdiler.Gerçekçi düşünceleriyle toplumu bilinçlendirdiler.Bence halen devam ediyorlar.Bu denli cesaretle ve kararlılıkla görüşlerinin üstüne gittiler,insanı düşündüler.

Uğur Mumcu bir yazısında ;’’Atatürk her konuya ‘bağımsızlık’ tutkusu ile bakmıştır.Bu gün Türkiye ne yönden bakarsanız bakın;ne acı ve yazıktır ki bu bağımsızlık bilincinin çok uzağındadır.’’ (Cumhuriyet 6 Ekim 1984)

Bir diğer yazısında ;’Ne yazık ki Türkiye son yıllarda bu tam bağımsızlık bilinci sistemli çabalarla yok edilmektedir. Ne acı ki ‘tam bağımsızlık’ ilkesinden söz etmek bile başka ‘birileri’ tarafından suç sayılmaktadır.Türkiye böyle bir noktaya sürüklenmiştir.(Cumhuriyet 26 Mart 1986)

Böyle diyordu Mumcu ve hiç’de haksız değildi…

Gelelim Hrant Dink’e uluslar arsı bir konferansta yer alan Dink,Türkiye’nin kardeşçe ve dost bir ülke olduğunun tanınmasını istiyordu.Buradaki insanların etnik ayrımcılık yapmadan nasıl kardeşçe yaşadığını ve daha sonra gazetede ki köşesinde tehdit aldığı gündeme gelmişti.’Beyaz Güvercin.’

Evet Mumcu ve Hrant ile ilgili daha söylenecek bir çok söz var.Fakat ikiside yaptıkları ve savunduklarıyla ölümsüzlük kazandılar.Yine içimiz buruk, bu ülkede böyle şeylerin yaşanması üzücü.Ve diğer savundukları yüzünden hayatlarına son verilenler.Hepinizi rahmetle anıyoruz.

Yazma,düşünme,söyleme…
Vururlar…
Her seferinde vurdular…
Herkesin tereddütsüz onaylayacağı bir fikrin yoksa sus…
Bırak boğazlansın hayat paramparça olsun…
Sen karışma çoluğun çocuğun var…
Bunların acıması yok.

BÜLENT YALÇINKAYA

Başa Dön