]
Bana senden başka bir şey verme...
Kendime ne kadar uzaksam
sana o kadar yakınım
Aklımın ertelemelrini kaldırdım
Umut renginde seni giyindim ben
Bırakma beni
Elimden tut yaşma kat beni
Seni de, hayatı da doyasıya yaşayayım...
Acıdan ve umutsuzluktan oyuncaklar yapan
Her katran geceyi sabaha çıkaran
senin yanında hiçbir mezara sığamam artık
Seni bu kadar severken azrail kıyamaz bana
Vururum ilahi gururumu
Diz çökerim önünde
Yeniden çok eski severim seni
Içimizde çiçekler açar...
Canımı acıtarak
Tenimi kanatarak değiştim ben
Yüzümde ilk yazdan tebessümler
Tabut karası bakışlarımı soldurdum
Yüzünü okuyorum önce, ellerini
sonra şiirlerini..
Beklemeyi öğrendim
ve her şeye rağmen gelmeyi
Değişitim
Yeniden çok eski sev beni
Unutulsun ayrılığın uzun söylencesi…
Kolay olmadı sana benzemem
Bu kadar iyiliği taşıyamadım hemen
Sevinç ve umudun yabancısı
Beyaz eğreti durdu önce
Önce gecemi öldürdüm
Sonra aklımın kaybetmeye alışkın yanını
Kolay olmadı sana benzemem
Güzel sözlere kekeme dilim
Özür dilemeyi öğrendi, iltifat etmeyi
ve gönül almayı..
Senin ağzınla konuşuyorum
Bildik kelimelerde
Bir fincan kahvenin hatırı uzadı
Bana senin olmayan bir şey verme
Çünkü vazgeçtim her şeyden
Kaç gece gelipte çalamadığım kapındayım
Erteleme bu kavuşmayı
Iki uzaklık arası yitmesin aşk
Ben seni sevmeyi öğrenince
kendimden çok sen olunca kırıldı kalbimin kilidi
Arılığa ve ona benzeyen her şeye mezar kazdım
Hadi kanına karıştır
Yeniden çok eski sev beni…
