Öyle bir kahpe dünyadır ki
Bugün sevdiğinle yatırır seni
Yarın belki toprakla birlikte
Islek, nemli
Ne hayat gailesi kalır o zaman
Ne de koşuşturup durmacan
Uzun bir yatış başlar hem boyluboyunca
Açlığın da gelmez aklına
Her daim kapalı gözlerin
Çirkin de değilsindir artık
Çünkü aynıdır kemikleri bütün ölülerin.
