Anlatma,
Sus artık.
Dağların yeşilini,
Kanat açan güvercinleri,
Bahara susayan gülleri.
Bir lokma güneşimle,
Mahpusum dört duvara.
Bir tek yıldız başucumda.
Dillerde dolaşır olmuşum,
İşlediğim günahla.
Günün ağarmasından,bana ne.
Yok ki pencerem göremem.
Anlatma sus artık.
Denizin mavisini,
Gelinciğin rengini.
Unuttum bile,
Kadınımın kokusunu…
Dedim ya,
Yok ki pencerem göremem,
Çünkü…
Mahpusum ben.
