Kurtuluş

Ve bakışlarında ezilmiş çiçekler / O zamanlar bu liman yoktu / Hatta bu çıldırmış deniz bile / Derin bir uçurum vardı / Ve dibinde bir yudum su /

yazı resim

Yine o genç adam vardı
Ve yalnızdı herzamanki gibi
Oturmuş, derin düşüncelere dalmıştı
Bu nankör şehrin tek limanında
Eskisi gibi sakin değildi deniz
Dalgalar kudurmuştu çıkan fırtınada
Vahşice tırmalıyordu adamın gözlerini
Adam şevkatle gülümsedi
Ellerini uzattı gökyüzüne
Kalan son kırıntıları
Fırlattı acıkmış dostlarına
Bütün hayalleri yokolmuştu adamın
Umutlarını dağıtmıştı martılara
Artık hiçbir nedeni yoktu
Durmak için bu şehirde bir gün daha
Şimdi ayrılma zamanı gelmişti
Biletini almıştı ve bekliyordu
Onu getiren hain gemi
Mutlaka gelecekti onu almaya..

Yıllar önce
Küçük bir çocuk gelmişti buraya
Gözleri yaşlarla dolu
Ve bakışlarında ezilmiş çiçekler
O zamanlar bu liman yoktu
Hatta bu çıldırmış deniz bile
Derin bir uçurum vardı
Ve dibinde bir yudum su
Çocuk sabah erkenden buraya gelir
Yarım kalan rüyalarını anlatırdı
Aşağıda gezinen martılara
Her sabah atmayı düşünürdü
Kendini aşağıya, sarp kayalara
Ama, hala biraz umudu vardı
Ve yüzünde o aptalca gülümseyişi
Karar verirdi birgün daha kalmaya..

Her sabah bedeniyle
Her akşam ruhuyla
Yepyeni savaşlar başlardı
Dayanılmaz acılarla
Yenilen hep o olurdu
Bu adaletsiz kavgalarda
Ama artık tükenmişti cephanesi
Bitmişti dudaklarındaki gülümseyişi
Yıllardır
Ona isyan etmişti bedeni
Hep karşı gelmiş
Hep rezil etmişti sahibini
Yıllardır
Hep yükseklerde gezinirdi yüreği
Alçak tepeleri beğenmemiş
Haketmediği sevdalara uçmuştu
Derin acılarda boğuyordu sahibini
Yıllardır
Bir sokak köpeği gibi
Gezdi bu şehrin yollarında
Sokaklarda yaşadı
Sokaklarda uyudu
Laf olsun diye sevilip
Laf olsun diye okşandı
Bir kemik atıldı önüne
Ve yine unutuldu dışarda
Uzaktaki sıcacık bir evden
Şen kahkahalar yankılanıyordu
Parlak ışıklar doluyordu karanlığa
Mutluluk şarkıları çınlıyordu
Soğuktan donmuş kulaklarında
Çocukluk arkadaşları bile
Terketmişti onu sokakta
Bir günlük eğlence
Beş paralık aşk?! uğruna
Artık istenmiyordu aralarında
Şimdi çok geç kaldılar
Onu düşünüp, onu anlamaya..

Veda etti martılara
Veda etti acılarına
Son defa dönüp baktı
Şehrin tozlu sokaklarına
"Suçlu bendim
Yanlış yere geldim
Cezamı çektim galiba
Şimdi gidiyorum
Rahat bırakıyorum sizi
Sahip çıkın martılara
Ve bıraktığım gözyaşlarıma."
Son bir damla daha düştü
Adamın yorgun gözlerinden
Tertemiz sulara
Ve şimdi hazırdı deniz
Ufuktaki gemiyi taşımaya..

Başa Dön