Henüz bitirmiştim tuvalimdeki resmi . dizelerimle diz çökmek istedim hayata ,yolladım dizeleri dostlara .
Küçüğüm;
Granit kayalarım üzerinde ,dantel dantel geceyi mi işleyecektim durup duruken ..Önünde koşan tavşanların hikayesini mi dinleyecektim . Onca kişiye yolladığım mesaj için oturup sana mı yollayacaktım gecenin belki en uzun manzumesini .. Belki bilmezsin elim yüreğime hiç gitmez benim böyle zamanlarda .Hep kalemime gider . İçimdeki hayvan ,keskin pençelerim ile nasıl da kavradı gene bak kalemi . Sen plaklarını yıkarken başlayacağım yazmaya ,ne kadar duvar yıkacağımı ise henüz bilmiyorum . Kimin yardımı ile ayakları üzerinde duruyor,devasa bir boşluğa yayılmış gece .. Sen olmasan da ,ben olmasam da gene de ayakta duracak gece .. Sen miydin uykusundan uyanıp dün gece ,aldığın mesajı ,geldiği yere göndermek için kafasını secdeye kapatıp ,yüreğini de rahatlatan .Senmiydin istirahate çekilmiş ruhların kamiline erişen. Tanrıya en çok yaklaştığı anda ,yaklaşır kullar birbirine bilmezmisin .
İç sessizliğimde ilk defa yankılanan sen
Sahneye çıkmak için hazırlan
Dışımdaki bütün gürültüler yalan
Artık “veda” etmek istemiyorsun demek sevdiklerine ..Şimdi dizlerime cesaretle vurabilir reflekslerim . İşte içimdeki köpeği gezdiriyorum .. Kargaşanın ortasına ittiğim köpeği,…. gezdiriyorum . Hiç işlemediğin bir günah için ,yüzümü ellerimle kapamak istiyorum.Odanın her tarafında ayna var .Ya görürsem yüzünü .Seni günahın içinden çekmek isteyen yanım günah işleyecek ise, merhamet ederim bende yüreğime .Sustuğu sürece . Yüreğimin kırlarında yürüyüş yaptım .Sokak sokak dolaştım,çiğdem çiçeklerinin arasında .Bozguna uğrattım üzerime saldıran orduları . Kaçak buluşmalarda yakaladığım düşünce ,zaptedilemez bildiğimiz yasalarla ,işte çekişmeli kararsızlıkları gecenin tasalarla .Bakıyorum da işbirliği içindesiniz, işlemediğim günahlarla . Sadece elma ağaçlarının altında işlenmez ya bu günahlar …
Hey siz ,hey sen
Yaklaşma geri çekil
Akıl vermeyeceğim
Beni bana bırak tekil
Odanın içine hapsedilmiş
Pencereme çarpan küçük kuş !
Yitirmeyi göze alamadığın şey ,
Ben olmak istemiyorum
Dışarıda özgürlük var
Bir kedi kadar sokulgan .
Serbest bırak kendini
Gözlerini kapattığında hissediyorsan
Eğer pilotunu
Sende uçmaya başlamışsınıdır .
Seni bir kötü sözle mi
Yoksa güzel sözle mi
Öldüreceğimi bilmiyorsun
O halde neden bana doğru geliyorsun
Ve sorularını bana soruyorsun
Ben de çıkma akıl var mı sanıyorsun .
Bırak gönlünü aklını yorsun
O gittiğinde,sen de onunla gidiyor isen
Onu seviyorsun .
Soluk aldıkça hepimiz insan gibi ;barut var her yaşanan mikrosaniyede ..Alevlenecek elbet ortalık . Ama hiç bilmeyeceğiz.Bırak bu da sır kalsın aramızda tıpkı diğerleri gibi .
Ey küçüğüm ..
Sizi kendinizle barıştırıp
Kendimle küstürebilirim
Kuşkularınızı yok ederek
Bende yeni kuşkuları yetiştirebilirim
Bu gürültüde ve karmaşada
Herhangi bir durgunluk anında
Gece olur içine karanlık gibi basarım
Onu ya da kendini ,birinizi sevmezsen
Bu işin olmayacağına kalıbımı basarım .
Altüst eder insanı her yeni benimseme
Nedir dudaklarına yerleşmiş bu gülümseme
Üzerine sinen her kokuya ümit besleme
Kalın çizgiler çiz aramıza
Dokunmayız biz yaramıza
Aklında kelepçeler
Sus konuşma
Söylediklerimi duyma
İçimdeki bahara uyma
Katmanlı bir serüvene ,kimin hazır olduğu ise belli değil .
Ne doğruyu ne yanlışı bilirim ,akıl hocalığı benim harcım değil
Yokum ben bu hocalık denen işte .Seni bana bağlayan iple asarım kendimi .
Başımı kessem hangi tepsilerin içinde gezdiririm yüreğimden ayrılmış kesik başımı bilmiyorum .
Gideceğim şimdi ve giderken beni geçiren ,sözcüklerim olsun istiyorum.
Suyun kenarındayım .
Çok yetişkindi bu gece kalbin
Karşılaştırma yapmayışınla taçlandın
Bir de hedonizm var sende
“Ben” diye bağırıp çağırıyor
Sen görmüyorsun ,ben görüyorum.
Sana su gibi ak dedim
Akan su kir tutmaz bilirsin
Ne yapacağım diye sorma
En iyisini sen bilirsin
Açmazlarınla seviyorum seni de
Herkesi sevdiğim gibi .
Duygusuzum ben !
Yüreğimde
Hacizi kabil neyim var ki
Bir aciz vesikası hükümünde
Yüreğimdeki sevgi kıfayetsiz .
Ben sessiz
Ben hissiz
Ey küçuk kuş
Ben varım ya da yokum
Ama sen bil ki
Alnımda hiç yoksun .
Sorularının cevabı bende yok .
Denizlerimde balık avlamana izin veremem.Aşırı tuz yüzünden canlı yaşamıyor benim denizlerimde .Üzerinde kalan bütün su damlaları uçup gidecek şimdi .ben de öyle .
Zekam kadar keskin bir bıçak kesmeli
Bütün düşüncelerimi ortadan ikiye
Peki ya o zaman çoğalmazlar mı .
Islık çalarak yüreğimin kırlarında yürüyüş yapan ayaklarım ne kadar çıplak ve havada idi .Aynaya baktım ,yüzüm aynı “tıpkı Ben”. Ben kimim …
Uçup gitmiştim ayaklarımı yerden kesmiştim .Şimdi bakıyorum da tekerleklerim piste değiyor .Saat 02:ye geliyor . Dünde kaldı her şey .Bugün ise kendini biliyor . Sevdiğin kız dünden sonsuza doğru ilerliyor. Sen Sevdiğin erkeğin peşinden gidedur ve unutma ki ;o bahsettiğin kız daha seni yeni sevmeye başladı .
Dünya yusyuvarlak ve yuvarlanıp gidiyoruz işte ..Önce kaçak dövüşüp sonrada benliğimizi onurumuzu kurtarmaya çalışan yanımız harakiri yaptırıyor ise bize …Heyhat !!!! ..
Ben kimim ,.. Ben bu hikayede misafirim .Yeni kıtaları keşfe giderken rastladım sizin öykünüze .Şimdi devam ediyorum keşfe .belki kayıp Atlantis çıkar battığı yerden ..
Kalbin üşüsün ,ruhun ürksün ..Sen kimsin ? Yüzündeki yorgun ifadede ,gözlerinin altındaki halkalarda ,saçlarına düşecek olan kırağılarda seyredeceğim seni aynalarda . Sen kendini hiç böyle seyretmedin.
Su gibi akmaya devam et ..Ve küçüğüm ; suyun hakkı senin ,bende, söze hakkını verir gibiyim .
Bu işe bir macera gibi değil de , yüreğinle giriyorsan ve o adamı seviyorsan bu harika ..sevgin sürsün yıllarca ,asırlarca ya da bir dakika … Nasıl sa zaman algıladığımızdan farklı geçer . Biribirinizi incitmek için bir macera ise uzaktan da olsa zehir zemberek olacak dilim ,bu dili ancak beni anlayan çeker .
Bir ayıp ,bir kayıp örter ve su gibi akan küçüğe ,sözlerim elbet yeter .
H.Çiğdem Yorgancıoğlu
31.10.2003
