mutsuzluğumda
küçücük şansım oldun bir anda
ne kadar muhtaçmışım ismine
ne çok unutmaya çalışmışım seni, geçmişimizi
bugün anladım seni özlediğimi
o küçücük eller benim elime değince
bu kadar muhtaç mıydım
sevgi dolu gözlere
o insanın içini ısıtan bakışlara
bir günde iki ders
iki kez pişmanlık
çok ama çok ağır ödettiriyor geçmiş bugünlerime
ağlamamak için seni düşünüyorum
beni biraz olsun mutlu ettiğini bildiğim için
ama düşünmek yetmiyor
yanımda olmanı
ve sana sıkı sıkı sarılmayı istiyorum
beni biraz olsun anlayabilmen için...