Kozasını parçalayan ipek böceği
Gözlerini açtığında
Hayata tutunmak için
Örse de ipekten kement
Kopacak bir gün
İpekte olsa hayat
Her şeye gelecek ölüm!
Yine kozada kelebek
Bilmiyor mu acaba?
Ömrün bu kadar kısalığını
Bilse de
Uçuyor özgürce
Ömür’ü bir an olsa da
Sevmiyor karanlığı
Konuyor bir lambanın ışığına
Aydınlık olsun diyor günüm ve yarınım
Sonu ölüm olsa da
Ben o ışığa konarım.
