Korkutuyor bazen beni bu evin ıssızlığı
Tek gördüğüm şey şarabımın kırmızısı
Hemen ürküyorum,duyduğumda ufak bir kapı gıcırtısı
O zaman tutunacak tek dal kalıyor,o da şömine çıtırtısı
Puslanmış camlardan simsiyah dışarısı
Düşünüyorum,çalar mı kapım bu gece yarısı
Bu sefer tamam diyorum,kesin hırlısı,hırsızı
Korkuyorum,çünkü tanıyorum insanları.....
]