Kentlerin de insanlar gibi sevinç ve hüzün gibi olguları yaşadığına inanlardanım ben. Hele hele günümüzde kentler, hüznün ve pişmanlığın mihmandarı olmaktan öteye bir adım atamamanın sancısıyla kıvranıyor.
Belki benim bu benzetmemi yadırgayanlarınız çıkacaktır; ama biraz sonra sıralayacağım sorulara vereceğiniz cevaplar, bu durumu biraz daha sarih hale getirince yadırgamanız ya tamamen ortadan kalkacak ya da hafifleyecektir.
Siz hiçbir ayının yaşadığı dağları çöplük ve çöp yığını hâline getirdiğini gördünüz yahut duydunuz mu? Ya da bir eşeğin bulunduğu yere sigara izmaritini hem de söndürmeden attığına şahit odlunuz mu? Ben olmadım. Peki bir yaban köpeğinin veya çoban köpeğinin, genzindeki balgamı değişik bir ses armonisi ile ağzına toplayıp *kansırarak şap diye olduğu yere tükürdüğüne tanıklık ettiniz mi*
Bir de daha çok para kazanmak için hileli iş yapan, esnaf, müteahhit, iş mensubu tanıdığınız var mı hayvanlar âleminde? Silah ve mühimmat satıp para kazanmak için hayvanları savaşa sürükleyen sömürgeci zihniyete sahip,zalim ,piskopat aslan kral tanıdınız mı? Ben hayvanlar âleminde böyle çirkef ,pislik fitne gibi durumların olduğunu ne okudum ne de gördüm.
Ama esefle söylüyorum ki yukarıdan beri dile getirdiğim tüm olumsuzlukları hatta daha fazlasını insan olduğunu iddia eden, ucubeler dünyasında gördüm, görüyorum.
İşte kentler bağırlarında taşıdıkları bu varlıkların davranışlarından utanıyor ve onlarla yaşamak zorunda kaldıkları için önlenemez bir pişmanlık duyuyorlar.
Ankara,29.03.2008 İbrahim KİLİK
*Halk dilinde genizden balgam çıkarırken duyulan sese verilen ad ,yansımadan doğma.
.
