gene bir seher vaktiydi bu beton kente gelişim ikinci kez
sokaklar sisli
toprak küskün
insanlar sarhoş değildi eskisi gibi
gökyüzü berraktı kevser'le yıkanmış gönüllere eş
ve ufuklarda mesaj vardı güneşe dair
betonlar çökmüştü uzza gibi
kadınlar
kadındı artık ziynet gibi korunan
ve çocuklar çocuktu artık umut bağlanan