çoğu gitti azı kaldı dedi..ne demek istiyorsun ben 30 yaşına kadar daha bu meseleyi bitiremişsem hiç bir şey i başaramam dedim..çoğu gitti diyorum sana az daha sabret dedi..sürekli böyle polyanna gibi olaylara mutlu bakması hoşuma gitmiyordu..defol git lan burdan dedim..yine gülümseyerek abi ne dedim şimdi seni teskin etmeye çalışıyorum ben dedi..beni yalnız bırak ismet dedim..allaa allaaaa gibi bir şeyler geveleyerek odadan çıktı..30 yaşımdaydım..hala sevmediğim bir aileye sahiptim ve hala onlarla kalıyordum..babam emekli olduktan sonra resim sevdasına düşüp trt 2 deki kıvırcık saçlı bob ross gibi manzara resimleri yapıyordu yağlı boyayla..annem ise bu yaşlı bob a her gün kızıyor tablolarını atıyor boyalarını çocuklara dağıtıyordu ama babam vazgeçmiyordu..
bu aileden bir an evvel kurtulmak için doğruca terminal e gittim..antalya da oturan arkadaşım muhsin i bulacaktım,orda bana beraber iş bulup ve sonrada oralı bir kızla evlenecektim..tüm düşüncelerim bunlardı..herşeye geç kalmıştım..iş hayatına,,evliliğe,,herşeye ama herşeye ..nedeni ise ailem di.beni onlar yönlendirmiş üniversitede seramik bölümünü bitirmiştim..sevdiğim kız başkasının yari olana kadar gidip istemediklerinden dolayı başkasıyla evlendi..ehliyet alacaktım arabayı sattılar..hep engel oldular her yerde karşımdaydılar artık onlara dur demenin vakti gelmişti..geçiyodu hatta..
otobüs terminalinde antalya bileti satan bir gişe ye girdim..bir kadın ve köpeğivardı önümde bilet alacaktı kadın,ama adam ona köpekle gidmeyeceğini anlatmaya çalışıyordu..teyze allah aşkına o köpeği nereye koyacağız? alt a koyalım bagajda gelsin diyordu kadın..hayır diyordu ısrarla adam.Bu anlaşmazlığın için de onlar tartışırken 5 dakika boyunca izlemek zorunda kaldım bir türlü konuya giremiyordum zira gişeci de beni görmezden geliyordu..en sonunda siz ne istemiştiniz dedi..antalya ya bi bilet alcaktım en yakın hangi saatte var dedim..adam 1 saat sonraya otobüsümüz kalkacak efendim dedi.bende peki diyip biletimi aldım..
otogarın çay bahçesine oturup biraz sonra terk edeceğim ailemi bu şehri eski kız arkadaşımı sonra evlendiği için ona olan isyanımı bir kez daha düşündüm..sonra sıkıldım ve vazgeçtim düşünmekten gidip bir simit ve çay aldım bank a oturup hareket saatini bekledim..zaten hüzünlü olan terminaller gönderen kimsesi olmayan beni iyice hüzünlendirmiş yediğim simitime gözyaşlarımı daha fazla dayanamayarak akıtmıştım..simit kesmeyince gidip 2 simit 2 meyve suyu daha alıp poşete koydurttum..otobüse ilk binen yolcu olarak beklemeye başladım..aşağıda galiba asker yakınları askerlerini uğurluyorlardı.Ağlayıp kafası 3 numara traşlı olan çocuğa sarılıp hatıra fotoları çektiriyorlar, yanlarında duran genç ve terli terli çocuklarda onu havaya atıp geri tutuyorlardı..en son attıklarında biraz zor tutmuş olacaklar ki asker çocuk biraz tırstı ve baldırını ovalamaya başladı ..canı acımıştı..gözlerimi onlardan ayırıp arkama doğru terminal girişine baktım gelen giden yoktu giriş sakin görünüyordu..
çoğu gitti azı kaldı dedi..dönüp baktım hemen yanımdaki anne çocuğuyla konuşuyordu,,sabret şimdi mola verecek şöfor amca diyordu..gözlerimi ovuşturarak arkaya doğru esnedim ve belimi rahatlattım..klima çalışıyormu diye bakacakken yanlışlıkla elim üstteki muavin çağırma düğmesine basmıştı..muavin uykulu uykulu gelerek..buyur abi dedi sessizce..mola ne zaman verilecek diye sordum..az kaldı abi bekleyin az dedi..giderken çocuk gibiler yaa verilecek diyoruz işte diye bir şeyler geveledi ağzında..arkasından bakarken içimden küfür ettim..poşetten simiti çıkarıp yerken..gözlerimden yaşlar simite damlıyordu..evden ilk defa çok uzaktaydım..uyuduğumda gördüğüm rüyayı aklıma getirmek için simit yemeyi kestim ve anlamsızca pencereden dışarı bakıp düşünmeye başladım..rüyam aklıma gelmişti..bir düğün gördüm..gelinliğin içinde o vardı..hemen arkasında babam elinde boyalarının olduğu paletle bana nah işareti yapıyordu..s.çarım böle rüyaya diyip kafamı yasladım..arkadaki adam yavaş bilader diyince koltuğu az öne alıp uyumaya çalıştım..30 yaşındaydım..evden çok uzaktaydım...
fatihkarabenli
