Köşe başında karanlık bir adam belirdi ..
Etraf sessizdi ..
Sokak bomboştu ..
Ve meydan çöplerin etrafındaki kedilere kalmıştı ..
Yağmur sonrası ağaçların yapraklarından süzülen son damlacıklar olanca gürültüsüyle
Tarihten kalma,çoğu aşınmış parke taşlarına çarpıyordu son haykırışlarını ..
Rüzgar terketmişti bu sokağı
Ve ağaçlar yağmurun yorgunluğuna boyun bükmüştü ..
Sokak lambaları titremiyordu artık soğuktan
Onlarda kendi karanlığına gömülmüştü ..
Karanlık yaklaşıyor dedi adam fısıldayarak ..
Sesi duymuş olsalar gerek bir anda irkildi ağaçlar
Ve çalkalanmaya başladı yapraklar ..
Kediler sesin korkusundan dört bir yana dağılmıştılar ..
Artık daha bi yalnız olduğunu hissetti adam ..
Ve yürümeye başladı ..
Ayakları bir bilinmezliğe atıyordu koca bedenini,
Ve her bir adımda daha hızlı atıyordu koca yüreği ..
Ölü ağaçlardan bir farkı yok gibiydi ..
Sessiz adımlarla ilerliyordu ..
Yağmurdan ıslanan kuru yapraklara basmamak için miydi yere bakışı
Yoksa başka bir nedenden dolayı mı ? Bilmiyordu ..
Gözleri yere değiyordu ..
Bir an duraksadı ..
Başını kaldırdı ve cebinden son kalan sigarasını çıkardı ..
Sokağın sessizliğini bozmak istemiyordu ..
Ve yaktı sigarasını ..
Çakmağının çıkardığı ateşe inat içi cayır cayır yanıyordu ..
Dumanın sesini hissedebiliyordu tüm hücrelerinde ..
Sokakta kimseler yoktu ..
Pencereler kapalıydı,
Perdeler çekilmişti ..
İnsanlar kapanmıştı sıcak evlerine ..
Sokak bile kendi yalnızlığına bırakmıştı herşeyi ..
Kaldırımlar daha bir gömülmüştü duvar diplerine..
Hiç kimseyi istemiyordu sanki bu sokak ..
Ne mutlu insanların gülen yüzlerini,
Ne mutsuz insanların yalnızlaşan kalplerini,
Ne de sıcak çay bardaklarına dokunan çay kaşığı seslerini ..
Sokak yalnızdı,
Kaldırımlar yalnızdı,
Ağaçlar yalnızdı,
Evler yalnızdı,
Işıklar yalnızdı,
Bu sokaktaki herşey o anda yalnızdı ..
Adam yalnızdı ..
Bitmişti sigarası ..
Bıraktı izmariti kaldırımın üzerine zihnindekilerle beraber ..
Artık dahada bi yalnızlaşmıştı ..
Sonkez kaldırdı başını ..
Uzakta bir noktaya bakar gibi baktı ..
O an aklından neler geçirdiğini kimse bilmiyordu ..
O an neden orda olduğunu hiç kimse bilmiyordu ..
Sadece bakıyordu ıssız bir manzaraya bakar gibi ..
Bi süre sonra derin bir iç çekerek soğuktan buz tutmuş ellerini cebine soktu ..
Yağmur tekrar çisilemeye başlamıştı ..
Ve damlalar yüzüne çarpıyordu ..
Bozulmaya başlamıştı büyüsü sokağın,
Ve git artık diyordu kirpiklerine vuran yağmur taneleri ..
Sokak ortasında karanlık bir adam belirdi ..
Yağan yağmura inat yavaş adımlarla uzaklaşıyordu ..
Yağmur engel oluyordu sanki geriye son kez bakmasına ..
Kim bilir kaç kez ıslanmıştı bu yağmur altında,
Ve kim bilir kaç kez geçmişti bu sokaktan ..
Bilinmezliğe ..
Artık sokakta kimsecikler yoktu ..
Sokak bomboştu ..
