Yıkandı gölgeler çekildi sular
Titredi usulca canın miğferi
Aheng-i şahane üfledi Ney/ler
Can değdi K/özüne yan giz’den gize
Gönül çapağına dokundu bir el
Tuz kustu yaralar göğüs üstüne
Öptü bebeğini son bir kez gözler
Uyudu acılar gez dizden dize
Karanfil renginde uçuştu zaman
An’ını kaybetti mazide hüzün
Takıldı tüllere aklın dehlizi
Fikirden zikire söz sözden söze
Utanarak çıktı mehtap dışarı
Dokundu güneşe yandı saçları
Saba/nın nefesi düştü odaya
Savruldu küllerim düş bezden beze