Bir Kısrağım vardı
Kara yağız,
Yeleleri alevden
Gözleri geceden daha kara.
Mutluluğum
Yelelerinin içinde
Asi ve hırçındı
Onu evcilleştireceğime
O kadar inanmıştım ki?
Nasıl olsa
Elimdeydi işte
Yeleleri..
Şaha kalktığını hatırlıyorum
Beni sırt üstü
Yere çalıp
Kendini yükseklere
Vuruncaya kadar
Şimdi
Özlüyorum onu
Korkuyorum;
Yükseklerde
Çok yükseklerde
Ne yapar?
Erciyeste
Toroslarda
Hazarda
Umudum;
tatlı meltemde
Götürsün hislerimi
Ilık ılık eserken kulaklarına.
Fısıldasın ahvalimi
Çaresizliğimi
Onu
Vurmayı hiç mi
Hiç düşünmediğimi.
Şimdi ne yapar?
Her şimşek çaktığında
Görürmü beni
Orada,Uzaklarda
Yanan benim bilirmi?
Fırtınada,Ayazda
Öfkemdir
Uğuldayan benim
Bilir mi?
Sisli gecelerde
Yıldızların parlaması
Hatırlatırmı beni?
Her yağmur yağdığına
Dökülen gözyaşlarımdır
Bilir mi?
Ve karların arasında
Sırf onu
Görmek için
her şeyi göze alarak
Güneşe bakan
Berfini
Bir yüz görümlüğü
Ölümümdür
Bilir mi
Benim Güneşim olduğunu....
Bırakıp yerlerde
Giderken beni
Mutluluğu yazan
Kalemimin
Yelelerinin arasında
Kaldığını.
Bir Kısrağım Vardı
Kara Yağız.
Onu özlüyorum
O da beni özlermi?
Yükseklerden
Seyreder mi beni?
Özler mi?
Süvarisini Merak edermi?
Kalemimin
Yelelerinin arasında
Kaldığını bilir mi?
Mutluluğu
Yazan Kalemim..
Ve uzak diyarlarda
Akşam vaktinin
Kahrettiğini.
Bir kısrağım vardı
Kara Yağız..
Dönmek istese
kaybolmadan...
Sade ve sessiz
Kalbime giden
Yolu bulabilir mi?
