Kara Ölüm Ki Bir Nefes Arkamdaydı
Hissediyordum Kara Ölümün
Yaşama Son Verdiren O Soğuk Nefesini
Uyandırmıştı Tabiatı Ve Canlıları
Kara Ölümün Ayak Sesleri
Ölümle Yüzleşmekten Korkan Herkes
Bindiler Atlarına Ve Kaçmaya Başladılar
Sanki Ölümden Kaçacaklarmış Gibi
Sanki Ölümden Kaçılabilecek Bir Yer Varmış Gibi
Kara Ölüm Geldi Kapıma Dayandı
Ben De Bindim Taştan Atıma
Ölüm Kapımı Çalarken
Çektim Kılıcımı Yaşamak Adına
Kara Ölüm Gördü Hayran Oldu
Böylesine Erdemli Davranışa Dedi Ki
Ey Ölümlü Onurlu Erdemli İnsan
Sen Ölmeyi Değil Yaşamayı Hak Ediyorsun Çünkü
Kara Ölüm Gelip Kapını Çaldığında Bile
Dimdik Ayaktasın Taştan Atına Binmişsin Ve
Kılıcını Kaldırmışsın Kaçmıyorsun
Kara Ölümün O Soğuk Nefesinden
Ölüme Meydan Okuyorsun
Ölümlü Halinle Bana Yaraşmaz
Böylesine Cesur Bir İnsanın
Yaşamına Son Vermek
Ve Birden Taştan At Canlandı
Koşmaya Başladı
Ufukta Ölümden Kaçan İnsanlara Yetişti
Ve Onları Geçti
Ölümden Kaçan Ata Binmiş İnsanlar
Gördüler Taştan Atla Koşan
Ölümsüz Ölümlü İnsanı
Kılıcını Kınından
Çıkarmış Koştuğunu
Umuda Doğru
Gürkan Kaya
