]
Kafiyeli Kadınlar
Siz kurumayı bekleyen eski nehirlerdiniz,
Onlar karsuyu olup kavrulan kalbinize Aktılar
Saçlarının dalgalarında savrulan bir çift sandal oluverdi gözleriniz,
Oysa onlar hep yere Baktılar ….
Siz aç bebeklerdiniz,üveydi tüm sevgilileriniz
onlar özlediğiniz kuCaktılar,
siz kördünüz oysa
onlar pamuk kınlı keskin bıÇaktılar
siz çizik çiziktiniz,güldükçe incelirdiniz,
onlar tepeden tırnağa duDaktılar…
siz koca koca adamlardınız,
onlar zamana inat nasıl da çocuk,nasıl da ufaktılar…
sevmelere kıyamazdınız,
nasılda kıskanırdınız,
herkese haram size haktılar ….
Siz bir tatlı söze bin acı ömür biçerdiniz
Oysa onlar severken cesur,
beklerken korKaktılar
Siz beklenmeyi dilerdiniz,gitmeye yeltenirdiniz
O an ısLak ısLak bakardılar
Üstelik çırılçıpLaktılar,
Adları dilinizden düşmezdi artık,
Tadınız kaçardı sofrada yoksalar,
kuşsütü bile sanki artıktı,
Onlar aşınız,tuzunuz,balınızdılar,
velhasıl daMaktılar
siz bir kış gecesi sokağa bırakılmış
evli barklı adamlardınız
onlarsa hem sağaNak hem sığıNaktılar
siz elinize yüzünüze bulaştırırdınız ihanetlerinizi
ama bilmezdi onları kimseler
balkonlarında salınan çarşafları gibi aPaktılar
siz akıl sır erdiremezdiniz,herkese iç dökerdiniz
oysa onlar sadece sarmaşıklarla sırdaştılar,
Bu yüzden bu kadar kıvRaktılar
Siz gün be gün eridiniz,özledikçe inceldiniz
Onlar tövbekardılar,şimdi size de yasaktılar
Siz dağlara çıktınız,denizler aştınız unutamadınız
Döndünüz bir baktınız,
Onlar kalbi şaşan adamlara yeni kavŞaktılar
Artık o yumuşak bedenleriyle bir yabancıya yataktılar
Siz kendinizi kemirdiniz,küfürbaz yeminler edindiniz
Oysa onlar hayalinizde hala,bembeyaz bir gelinliğe duvaktılar
Siz Kafiyeli kadınlar şiirin de çelimsiz bir özneydiniz
Onlarsa hep zengin uyaktılar
Ah bilmediniz,
Siz bilemediniz
onlar sadakate uzak
aşka tuzaktılar ….
Fatma Aydoğdu
