Kaç(a) mak
çam sakızı
şair armağanı bu
ister oku
ister duvarına mühürle odanın
istersen.............
sen bilirsin densizliğimi
kara kalemi bulunca
aşık olurum
dost olurum
post olurum
ecelim olur son satırdan bir önce şiirim
bitirmeden doğarım
sen bilirsin çaresizliğimi kalemsiz
süslü cümleler istiflerken iç organlarına
dayalı döşeli cümleler
hayran hayran bakarken çırpınışlarıma
bilirsin
kaçan bakışlarımı gözünden
sonra bir gazete sayfasında
gözünü kaçırana yalancı denilirken
utanmamı, bu sallama çay tadında ki gereksizliklerden
boş kalmış yerlerini doldurmak için hayatın
biraz daha sıkış bacım
biraz daha ilerle
hayat otobüsünde
bitmeyecek indi bindiler
...
sen bilirsin bende ki bensizliği
kolumun altında yarına sakladığım güller solmadan
bir yenisini sana vermeyi düşünmemi delice
ve her yolculukta
birinin merhaba demesinden ürken yerlerimi
ve titremesin diye
yanındayken ceplerimi dolduran ellerimi
olur da tutarsın
olur da anlarsın
aslında sen bilirsin beni
eski bir yolcu hanının tek kişilik odasında bırakılmayı hayal ediyorsan ara sıra....
