ölüm sessizligini sunarken
tahtakurulu bulvar lokantalarinin masalarindan
yarasa cigliklari dökülsün egri kasigindan
bosalt yanik agzindan kül olmus sözlerini
savur camekanlara katiksiz küfürlerini
gavurun kizi verirken kendini
sari perdeler disari ucusuyor bitli otelin camlarindan
son lokmani alip hayatin bos tabagindan
ödeyip ücretini fazlasiylan
degistirip iceri girdigindeki seklini
ucuruver yüregindeki mahpus güvercini
alnindan vuruver bu melun öglen vaktini
bosalt yanik agzindan kül olmus sözlerini
kurtul icinde geceler barindiran yazgindan
günahin kani süzülürken mintanindan
son sözün bir gercek olsun yalan hayatindan
itirafin ikindiye kalmasin
bu aksamda yine isyankár olmasin
