Evet, İstiklal Marşımız 97 sene önce 12 Martta Kabul Edildi.
Birinci Dünya Savaşından yenik çıkmıştık ve Mondros Mütarekesini imzalamak zorunda bırakılmıştık. Bu durum Mehmet Akifi ( 1873- 1936 ) can evinden vurdu. Üç bin yıldır hür yaşamış ve medeniyet öncüsü olmuş bir millet kefenlenemez! Buna kimsenin gücü yetmeyecektir diyor, bütün gücü ile savaşını sürdürüyordu.
Akif Anadoluya geçti. Birinci Büyük Millet Meclisine Burdur Milletvekili olarak katıldı. Meclis Başkanı Gazi Mustafa Kemal Paşanın ve milletvekili arkadaşlarının ricası üzerine İstiklâl Marşımızı yazdı:
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak.
O benimdir, o benim milletimindir ancak
12 mart 1921 tarihli Büyük Millet Meclisi celsesinde Akifin yazdığı marş, Hamdullah Suphi tarafından kürsüde okundu ve Milli Marş olarak kabul edildi.
Kurtuluş Savaşından sonra Akif Mısıra gitmiş ve bir dostunun (Abbas Halim Paşa) Kahire çevresindeki Halvan Köyünde 11 yıl yaşamıştır. Yurda döndüğü zaman Mısırda 11 yıl yaşadım. Fakat daha 11 gün yaşasaydım, herhalde çıldırırdım diyordu. 1936 Haziranında yurduna dönmüştü. Aynı yılın 27 aralık tarihinde gözlerini hayata yumdu. Bir resminin arkasına şu kıtayı yazmıştı:
Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince.
Günler, bu heyulayı da er geç silecektir.
Rahmetle anılmak Ebediyyet budur amma,
Sessiz yaşadım, kim beni nerden bilecektir.
Mehmet Akif, sessiz yaşadı ve sessiz öldü. Fakat büyük sanatkâr, büyük insan, büyük vatanseverin şiirlerine ve hayatına koyduğu ölümsüz uğultu, Türk milleti ile birlikte yaşamaya devam edecektir.
Bu milletin gönlündeki Akif, ilelebed var olacaktır.
YZ
