insan olmak zormuş dostum
sevmek tüm kötülükleriyle dünyayı
gerektiğinde de kötüleşmek
artık o eski adam olamayacağını
gözlerinin umut ışıkları saçamayacağını
kalbinin taşlaşacağını bile bile
inadına kötüleşmek
sevememek doya doya
aşık olamamak
aşk
ah aşk
karanlık dünyanda açan çiçek
zifte bulaşmadan çarpan
bir küçük kalp senin için
gözlerinde umut, sevinç ve sen
yani kaybettiğin herşey
yıkabilirken tüm tabuları aşk için
kavuşabilirken sevdaya ve kendine
bilerek aslında kuşlar gibi özgür olduğunu
geçmiş günahlarından korkup
karanlık dehlizleri seçmek bir ömür boyu
ve insanım diyebilmek ondan sonra
pişkince yaşamak değil
yaşayabilmeye çalışmak
insan olmak zormuş dostum
zor...
