Kaç yalancı bahar oldu gözlerinde..
Kaç ömür harcadık, geri dönüşü olmayan..
Kaç sorgusuzca geçen yıl, sorgulanmadan..
Çoğu zaman sarılamadım bile içimdeki çocuğa..
Ağlayamadım;
Gözyaşlarım buz tuttu gözlerimde..
Güneş çaresiz ve mahçup şimdi..
Anlatamadım derdimi, kimsesizliğimi..
O kimsesizliğim ki
Çoğu kez karışıyordu, gecenin soğuk yüzüne..
Terk ediyordu bedenimi usul usul..
Ve yalnızlığıma bir yeni yalnızlık daha..
Bunun için mi geldim dünyaya?
Izdırabım mey olmuş
Dudaklarımdan akan yüreğime..
Defalarca içtim o meyi, yudum yudum..
Ve de bıkmadan..
Yine içerim ızdırabımı, içiyorum da..
Garip! Çok çok garip..
Damağım hala kuru..
Yok çaresi..
Ne yapmalıyım peki!
Bulutlara mı yazayım adını?
Yağmura mı yalvarayım,
Seni bana getirsin diye?
Çöllerde kum mu olayım?
Karşıma mı alayım tanrıyı?
Kavga mı edeyim tabiat anayla?
Güneş mi olayım buz tutmuş yüreğine?
Zulanda şarap mı içtikçe basını döndüren?
Ama yo yo!
Rakıyı seversin sen, afedersin!
Peki tatlım!
Rakı da olurum kadehinde..
Dudaklarından süzülen arsız bir şiir..
Türkülerinin yanında da mezen..
Bir elinde cigaran..
Bağlamayı da verdik mi eline..
Dur durak bilmez o zaman yüreğin..
Peki tatlım!
Bağlamana tel de olurum,
Ve de mızrap..
Sen insafsızca vurursun
Bağlamanın tellerine,
Vurdukça tellere, devleşirsin gözümde..
Şair olursun..
Şaşırtıcı gözyaşların sel olup akar yüreğine..
Yine sen, sazın tellerine vurdukça,
İncitirsin bedenimi..
Ben incindikçe karışırım, cigaranın dumanına..
Usul usul terkederim!
Sonra da kaybolurum atmosfer boşluğunda.
Alışkınım nasıl olsa..
Bir yenisini daha eklerim yalnızlığıma, dört olur..
Yo yo! sen gelme yanıma..
Ben böyle de severim seni..
İncitsen de severim be gülüm...
08/08/2005
