]
Ben bir çığın altında kaldım,gocunmadım
parmaklarımla kazıdığım adını
bütün duvarlardan sildim,ağlamadım.
Sonra bir tüy, bir kedi, bir kuş
sonra bir kere öldüm.
Bin kere dirilmiş olsam da
öldüm bir kere
ve yine sana döndüm.
Ellerimde senden kalan gülmeler
yüzümde senden kalan sesler
ve sen
tabi ki bir pınarbaşı gibi serin
ve sen
tabi ki aydınlık bir yüzdür yüzün
hüznüm benim krallaığımdır
sende kalmasın.
Bırak krallığımın soytarı ruhunu
kendini bilmez bir adamın
bilinir duasıdır dillerde
en kanıtsal olanıdır
ve en ruhsal yalnızlıktır.
Bırak krallığımın soytarı ruhunu
çünkü
biri gitti bini kaldı
anla diye gök hep mavi kaldı.
YZ
