bir serseri seyyah gibi dolaşıyorum
uçsuz bucaksız gönül çöllerinde
kervanı taşıyan develer susuz, gitmez
serap olup görün gözüme
ben buna da razıyım
ey kurtuluşun hayat veren suyu
güneş yakiyor,
çöle, küle döndü sevda çiçekleri
gölgelik ol sevgili
seril kızgın gök yüzüne
kalmadı derman ayaklarımda
derman ol ayaklarıma kavuşayım
hazan bağından bir sarı yaprak takıyorum
yem yeşil ümitlerimin yakasina
bahar ol yeşer tar-u taze gönlümde
