.......... Solgun bir yaprak gibiydi zaman ayaklarının altında..Cadde boyunca hızlı adımlarla yürüyordu. Sırılsıklam pardesesü umrunda değildi öyle çok ağlıyordu ki yağmurun yağdını hiç bilmeden esen rüzgara göğsünü vura vura yürüyordu genç kadın.
Elinde tutduğu beyaz zarf o kadar ıslanmıştı ki içinde ki yazılar dışardan dahi okunabilirdi.
Çamurlu vıcık vıcık yolda klakson sesleri ve tekerlerin altındaydı artık. Belki de hiç göndermeyecek ti belki göndermeliydi hem ne değişirdi ki..
Belki hayatı değişecekti bu mektupla belki de hiçbirşey..kimbilir?
Peki o kadın şimdi ne yapıyor? Nerededir kimbilir? Aldı mı o mektubu yerden? Yürüyüp gittimi cesaretini yağmurlara teslim edip? Kimbilir..kimbilir..
Gönderilmemiş Mektuplar (1)
Birden irkildi kadın, klakson sesleri arasında yitip giden mektubu göz ucuyla yakalamak istercesine ardından bakıyordu..