Kağıt gemiler yüzüyor denizlerin küskün yüzünde,
Ve güneşin gülen tebessümünde,
Yüreğim daha bir hızlı çarpıyor,
Tek kişilik oyunlar oynanıyor şehrin bekleyişlerinde,
Ve sevda yok dercesine çığlıkları martıların,
Umutların yıkandığı,
Şairlerine ait kapaksız şiir çöplüklerinde,
Hatıralara gülümseyen,
Mevsim kurusu kelimeler uçuşuyor havada,
Yalancı kalemlerin bittiği,
Kapı önlerinde bitiyor hikayelerin,
Ve ben bütün kapıları açmadan geçiyorum,
Pusulası şaşmış tüm umutlarından yüreklerin,
Aşkların böylesine kolay seviştiği kaldırımlardan,
Ve bakmasada yüzüme,
İntihar güzelliğindeki şehrin kızlarından,
Böylesine kolay geçip gidiyorum,
Arkama bile bakmadan,
Düşüyorum teninden cümlelere,
Kurumuş bir ırmaktan ağlıyorum gökyüzüne utanarak,
Kağıt gemilere son bir kez bakıp sahte gülüşlerden,
Çekip gidiyorum,
Güneşin ellerimi tuttuğu,
Gitme dediğin sessizliklere...
