]
Bu gün bu şehirden gidiyorum
Yaralarıma tuz basıp.
Sana bırakıyorum her şeyi
Mutlu ol bensiz
Olabilirsin.
Olabilirim demiştin
Alışkanlıktın vazgeçebilirim demiştin
Vazgeçtin…
Bense sevdaya tutulmuştum bir kere
Savruldum kuru yaprak gibi rüzgarlarda,
Çırpındım ağlara takılı balıklar gibi
Pervane gibi yalancı ışığa kandım
Ve yanıp kül oldum.
Şimdi artık geriye bir şey kalmadı benden
Yağmurlar can veremez artık
Bu ölü toprağa,
Güneş yakamaz senin kadar.
Acıtamaz canımı hiçbir şey
Sen kadar
Sensizlik kadar ….
Ve artık aynı havayı solumak
İşkenceden beter
Bu şehir boğuyor beni
Yeşerecek bahar dalım yok
Varsın olmasın ne çıkar artık
Gidiyorum……
Sadece denizi özleyeceğim
Seninle dolaştığımız sahili….
Çay içtiğimiz o küçük çay bahçesini belki.
Unutmak için uğraşacağım
Herşeyi …..
Sen gibi .
Biz olduğumuz zamanları hiç hatırlamayacağım.
Sana bıraktım denizi yakamozları
Sevdiğim bir çok şey gibi hepsi senin olsun.
Az sonra ayrılacağım bu şehirden
Ve
Hiç kimse kal gitme demeyecek….
Dese de değişmeyecek gidişim…
Karşılaşma ihtimalimiz bile olmayacak artık
Ne mutlu olacaksın o zaman
Bu şehir artık sadece senin olacak
Sadece senin…….
Gidiyorum gözün aydın
Kalbim yorgun yaralarım ağır…
Sislerin ardında kalan bu şehir artık senin………
MART 2008
