geçmişin hiçbir önemi yoksa
kalbi de acıtmazmış yazılanlar,yaşanılanlar
eskiden verilen değerler artık kaybolduysa
yerine oturmaz taşlar
eskiye döndüremez gerçekler..
o söylenen sözler duyulduktan sonra
affetmez,gururuna yediremez bu kalp..
gerçekler,gerçekler,gerçekler..
nasıl bir şeydir
nasıl da maskeleri düşürmeye gücü yetiyor
herkes bu yüzden karşı tarafı suçlayıp durur
eğer şimdi bu kadar umursamaz,
bu kadar sevgisiz ve güvensizsem
nedeni karşıma çıkan yanlışlar...
artık sen de bunlardan bir tanesisin..
her ne kadar kendini suçsuz zannetsen de...
sen sanıyor musun benim kadar acı çektiğini?
benim kadar dürüst davranabildiğini?
eğer cevabın evetse aynaya dönüp tekrar bak bi kendine
gerçekten gerçek seni görebiliyor musun?
yoksa sürekli yalanların arkasına saklanmaktan
kendi yüzünü unutmuş musun?
hadi diyelim ben yanlışın ta kendisiyim
ya sen?
eğer şimdi doğruysan
geçmişte hiç yanlış yapmadığını söyleyebilir misin?
ya da her yaptığın yanlışın küçük olduğunu mu düşünüyorsun?
eğer düşüncen buysa yanılıyorsun..
senin için bi önemi olmasa da
elbet senin de hataların vardır
sakın karşımda durup olmadığını söyleme
bir kere daha yalan söyleme kendine..
gerçekten sen benim gibi olamazmışsın
benim kadar değer veremezmişsin
değer verdiğini söyleme sakın
değer veren hata kabul edildikten sonra
kendini küüçük düşürecek sözler söylemez,
kendini yücelterek adım atardı
ben seni gözümde büyütmüşüm
gerçekten büyüklük yapabileceğini nasıl düşünmüşüm
o kadar yalanın içindeyken sana yardım edebilmek için elimi uzatmıştım
hata yaparken bile elini hiç bir zaman bırakmamıştım
sımsıkı tutmuş,hala seni düşünüyordum
ne için peki??
ne için olduğunu zaman gösterecek
kimin nasıl biri olduğunu, yapılan bir yanlışı daha
şimdi ise sana teşekkür ediyorum..
benim güçlü olmamı sağladığın için
her yanlış güçlü kılar oldu beni
yanlışlardan kendime bir yol çizdim
şimdi o yolda yalanlardan uzakta tek başıma ilerlemekteyim..
