Eskiyen

kim ister acıya düğümlü bir şöleni

yazı resim

sazların günü geçti artık
mutluluk dediğinse duru bir düşünce
incinmiş her yalnızlık
kurtulur gölgesinde

kop ey ruhum
ve salın öz be öz gecende
şimdi avutmayan fikir
söyler türkünü bir gün
gülümser gözlerine

Başa Dön