Sanayi toplumunun atıklarıyla gittikçe kirlenen ,yaşanmaz bir hale gelmekte olan dünyamızda, duyarlı bir insan olarak verilecek mücadele, kendi kapımızın önünü temiz tutmaktan daha aktif bir çaba gerektiriyor.
Bu konuda çalışmalar yapan, gerçekten saygın, başarılı sivil toplum örgütlerimiz, dernek ve vakıflarımız var. Bunlara katılmanın, çalışmalarına olanaklarımız ölçüsünde maddi ve manevi destek vererek katkıda bulunmanın, bizden sonraki nesillere yaşanabilir, güzel bir dünya bırakabilmenin gereği olduğunu düşünüyorum.
Evet, inanıyorum ki sağduyulu, çevresine ve topluma karşı sorumluluk duygusu taşıyan her insan, aynı düşünceleri paylaşacaktır.
Peki, çevremizde bu konuda çalışan, eğitim ve mücadele veren ne tip kurum ve kuruluşlar var? Bunlar kendilerini topluma ne ölçüde ve nasıl tanıtıyorlar? Kendilerine samimi destek vermek isteyen gönüllü insanlar ile nasıl iletişim kuruyorlar?
Geçtiğimiz günlerde, eşimle birlikte Beylikdüzü TÜYAP Kitap Fuarını gezmiştik.Geniş, ferah bir mekanda insanlar, sevdikleri yazarların kitaplarını inceliyor, satın
alıyor, imzalatıyorlardı. İlgi gerçekten büyük ve sevindiriciydi.Bu ortamda bazı standlar dikkatimi çekti. Çevre kirliliğiyle mücadele ve doğayı koruma derneklerine ait bu standlarda
konuyla ilgili çeşitli kitap, yayın ve tanıtıcı broşürler dağıtılıyor, görevli gençler tarafından, ilgilenen nispeten az sayıda insana tanıtım yapılıyordu. Bazılarından birkaç kitap ve küçük alışveriş yaparak, bazılarından da tanıtıcı broşür ve adresler alarak evimize döndük.
Çevre kirliliğiyle ilgili bir şiirim vardı. Konuyla ilgili bir görselle bu şiirimi destekleyerek İzedebiyat’a göndermeyi düşündüm.Bunun için birkaç vakıf ve derneğin internet sitelerini taradım. Görsellerinin uygun olabileceğini düşündüğüm Doğal Hayatı Koruma Derneği’ nin adresine e- posta gönderdim.12 Kasım 2002 Salı saat 8:27 PM tarihli mesajımda;
“Sayın yetkili
Çevre kirliliği ile ilgili bu şiirime görsel destek verecek nitelikte
bir fotoğraf için yardımınızı istiyorum.Başarılı çalışmalarınızın devamı dileğiyle.( Şiir ve fotoğraf izedebiyat.com sitesinde kullanılacaktır.)”
Mesajın devamında “Gelecek” adlı şiirim ve İz edebiyat’ta yazılı kısa özgeçmişim vardı.
Herhangi bir cevap alamayınca üzüldüm ve 18 Kasım 2002 Pazartesi 8:14
PM tarihli ikinci mesajımı orjinaliyle birlikte yeniden gönderdim.
“Sayın yetkili
Daha önce göndermiş olduğum mesajıma cevap alamamanın üzüntüsünü duymaktayım.İkinci ve son kez olarak gönderiyorum.duyarlılığınız için şimdiden çok teşekkürler.”
19 Kasım 2002 Salı günü 11:33 de gelen cevabı aynen aktarıyorum.
“ Sayın Levent Ümit Temiz,
Dernek ve Vakfımız’ın basılı malzemelerinde ve web sayfasında kullanılan görseller çoğunlukla Dernek dışından profesyonel ya da amatör fotoğrafçıların çekerek
bize kullanım haklarını verdikleri fotoğraflar.Bir kısmı da Dernek çalışanlarının uzun alan çalışmaları sırasında çektikleri slaytlar.Bu görselleri ancak direk olarak Dernek ve Vakfımızı tanıtıldığı ortamlarda ücretsiz kullandırabiliyoruz Bunun dışında ancak belli bir bedel karşılığı kiralayabiliyoruz.Bedelleri kullanım yerine göre slayt başına 100 – 200 $ arasında değişiyor. Size ancak bu şartlar altında yardımcı olabiliriz.”
Evet, cevap aynen buydu. Mesajın içinde bir teşekkür aradım ama o da yoktu.
Çevre kirliliği konusunda duyarlısınız, bir şeyler yapmak istiyorsunuz, diyelim ki bu konuda şiiriniz de var ve bu şiire, konuyla ilgili samimi çalışmalar yaptığını düşündüğünüz bir dernekten veya bir vakıftan görsel destek talep ediyorsunuz. Ne güzel! Ancak cebinizde 100 – 200 $ paranız yoksa size destek verilmeyeceğini, hatta küçük bir teşekkür dahi edilmeyeceğini hesap ederek, bir hayal kırıklığına hazır olmalısınız.
Tüm çevre ve doğayı koruma dernekleri, yukarıdaki yöntemle mücadelelerini sürdürürlerse, duyarlı pek çok insan, daha uzun süre, yalnızca kendi kapısının önünü süpürmekle yetinecektir.
Not : Neyseki İzedebiyat var, yabancı sitelerden birinden, biraz da çekinerek aldığım bir fotoğrafı ( Telif haklarına ait bir kısıtlama olmasa da, 100 – 200 $ değerinde olabileceğini düşünerek :) ) “Gelecek” adlı şiirimde İzedebiyat’ın yardımıyla kullandım.
