Nereye kadar sabır korlaşacak
Aşk hasretini hangi nefesin hazzıyla kuşatacak
Hicran coşacak, hüzün ağlatacak, hal ikliminde tefekkürü anacak
Ne kadar sussam da olmuyor
Ruhum prangaların eşiğinde kalbimi sorguluyor
Kim kişiliğimde sevgiyle, hasım cibilliyetiyle hala temaşa ediyor
Beklerim günümü esaretinle
Kanaatin bilincine erişince hal sayfaları açılıyor
Düşünmek bilgiye bakıyor ve tefekkür idrakimde yalnızlık çekiyor
Yine sancılar haber bekliyor
Yâd ellerden neden umut besliyor ve halsizleşiyor
Şafak ruhumla kavilleşiyor ve iradem zafiyetler içinde ne bekliyor
Nereye baksam aşk uzakta
Varlığını sayıklayanlar ne kadar çok yakınımda
Muhabbet etmek mantıktan yoksunsa, fakirliğim yalnızlığı anınca
Nefes illaki azizdir değerinde
Zamanı tasnif etmek hâsıl olunca hicran deminde
Kişiliğim acizliğin derdinde ve nitelik keyfiyetin emrinde çok esirse
Varlık nispetinde sözün var
Şayet hal fakiriysen şimdilerde kime ne zararı kar
Ey hal kalbimde dinmeyen sancılar har ve umudum her vakit sorar
Zihnim niçin çok yorgun
Yalnızlık ruhumda hicrana neden böyle vurgun
Düşünmek bu kadar mı solgun ve hazan dirliğimde şevkiyle durgun
Demek ki hayır gelmiyor
Usanmak kime umut veriyor, dostlar es geçiyor
Dem içime işliyor, ruhumda ölümle yüzleşiyor ve aşk artık geç diyor
Mustafa CİLASUN
