Karanlıkta, taa uzakta, bir sokak lambası kadar aydınlatıyorsun kalbimi. Öylesine yabacıyım ki eski halime, geçmişime ait insanları okuduğum hikayelerin kahramanları zannediyorum, bende ben değilim tamamen başkası sanki.
Bir film seyretmişimde, aklımda parça parça sahneler kalmış , sonu yok.
İşte o yüzden o kadar uzak, işte o yüzden sadece sonük bir yıldızsın, eski bir filmin karelerinden hatırlanan.
Geçmişi olmayanın geleceğide olmaz derler, şimdilerde yeni bir geçmiş yaratmaya çalışıyorum.Aslında zorda olmuyor, zaman hızla akıp gidiyor. Kaç yılbaşı , kaç doğumgünü , kaç yaz daha göreceğim acaba ?
Her defasında dilekler tutuluyor, dualar ediliyor bu sefer farklı olacak herşey diye. Değişen fazla birşey yok, şarkı kendini tekrar ediyor
İşte o yüzden geçmiş yaratmak o kadar zor değil, işte o yüzden tanrının gülüşünü duyuyorsun yağmurlu gecelerde.
Asıl zor olan farklı bir geçmiş yaratabilmek, hatırlanacak bir geçmiş , acıtmayacak bir geçmiş. Kendini tekrar eden herşey yok olmaya
mahkumdur. Ben böyle yok olmak istemiyorum. Duygularımın kendini tekrar eden sebeplerden körelmesini istemiyorum. Hayallerimde sönük yıldızlar görmek istemiyorum, hep aynı şarkıyı dinlemek istamiyorum.
İşte o zaman parlak bir gökyüzü olacak,işte o zaman geleceğimi o yıldızlardan okuyabileceğim.
