ve
cehalet uyandı
kardeşliği yoketmek için,
kızıla boyanıyor gökyüzü
ne günün doğuşu bu ne de batışı.
Bir utanç tablosuna başlanıyor,
dumana ve aleve
sürülerek fırçalar.
Tanrı için
yürüyor kalabalık,
küfürlerle
savaş açıyor türkülere
ve
küfürler çarparken
alevlerle örülü duvarlara
susuyor
türküler
tatvan'da silvan'da
Hasret'in sesi yükseliyor
yangın yerinden
yalnızca;
ölüm denizin kıyısında anacığım
ölüm göğün yüzünde
ölüm yerin dibinde
ölüm soluk alışında
ölüm başucunda...
