O, henüz küçük "o" iken
-belki de büyük ben derinde-
yani kendisi,
kendi yokluğu ile beslenirken bir yerlerde
kalbim yaratılı, tüm vücuduma sürgün aşk
gözlerimden akıp,
yeni doğan bebek gibi şaşınca dünyaya
güzelliğe yazgılı parmak uçlarımdan geri gelse bana
yanağını her okşayışımda,
ta ki sonsuz tükenene dek içimde!
