Deli İşkencede

'Cinnet Türküleri' ruhla bedenin sürtüşmesinden meydana gelen kıvılcımlar tufanıdır. Yakında kitaplaştırmaya çalıştığım eserden bir şiiri sizlerle paylaşmak istedim. Eğer yorum alabilirsem memnun olacağım. Ancak unutulmasın ki bu şiir kitaptaki diğer şiirve düzyazılarla birlikte bir anlam bütünlüğüne sahiptir. Teşekkür ederim.

yazı resim

Deliyi işkenceye bağladılar…
Gözleri faltaşı gibi
Bunlar sıradan hikayeler değil
Ey okuyucu!
O bunları yaşayarak yazdı
İlkbaharın sonu, başı yazdı…

Başı yazdı, ayakları kış
Kalbi sonbahardı.
Saçlarından yapraklar dökülmüştü
Ellerinden işte bu kelimeler…

Önü ilkbahar arkası yazdı
O bunları yaşayarak yazdı
Sıradan olana karşı bir savaş ki
Öleyazdı…

Mücadele,
Soğuk ve sıcak
Nefis o günlerde çok azdı.
Deli sıradan olmaya mahkum edilmek isteniyordu.
O ise buna dünden razıydı da
İçindeki ateş bırakmıyordu…

Kader onu sıradan olmaya zorluyordu da
Sanki o hayır! Hayır! Der gibiydi.
“Varsın olsun ne çıkar küçülmekten”
Evet, o her şeye razıydı.
Lakin içindeki o ateş çok azdı… çok azdı!...
Nefis miydi?
Şeytan mıydı?
Oysa deli bunların kitabını yazdı.
Sıradan olarak yaşadığı çok azdı… çok azdı…
Sanki dünya küçüktü de o büyük
Fakat biliyordu ki asıl O büyük.
O’nun büyüsü onu öyle bir sardı, öyle bir sardı…

O bunları çile yumağına aşk ızdırabıyla sardı
O yaşadıklarını yazdı
Önü ilkbahar, başı yazdı…

Başa Dön