kocaman bir çınar
gölgesinde bir adam
dökülmüş yaprakları karıştırır
durmadan
dargın komşuları seyreder her gün
hiçbir şey anlamadan
bazen bir şeyler bulur gider fakirhanesine
kimse bir şey bilmez
ne yapar ne eder ne
ne yer
gün ağarmadan yine gelir
aynı çınarın altına
bir önceki günden daha bitkin
daha karamsar
kimseler bilmez bu yolculuk
ne zaman biter
ne zaman başlar
bıkmadan usanmadan,
her gün
oturur çınarın gölgesine
ağlamaklı gözlerle bakıp
el sürer gövdesine
ne der
ne konuşur
ne ister
görenler hep sorar birbirine
o yine karıştırır dökülen yaprakları
yorulunca da yaslanır koca çınara
bir zaman rüzgârın şarkısını
dinler yapraklarında
bahar biter
kış gelir
ama o yok
meraklı gözler arar onu
ama bulamaz
zannederler kışın çınarın gölgesi
olmaz
adam baharla birlikte yine gelir
ama dizinde takati kalmaz
bilmez ki zavallı adam
çınarın meyvesi olmaz
24.07.2000
Saatimi Sana Kurdum Şiirler Kitabından
