Bu bir çelişkidir bazen
Kendi kendine yarattığın bir girdap
Çeker alır seni içine
Gömülürsün dipsizliğe
Artık kontrol edememektesindir kendi denizini
Kendi denizinde boğulursun
Haykırdıkça kaybolur nefesin
Martıların çığlığı, bastırır çığlığını
Sürüyle gemi geçer denizinden
Lakin hiçbiri görmez seni
Bu – dedim ya – bir çelişkidir bazen
Kendi kendine düştüğün bir oyun
Anlayamazsın
Sorarsın
Cevapsız kalır
Gerçekler tükenmiştir artık
Senin gerçeğin, benim gerçeğim
Terk etmişler bizi
Kocaman bir yalanın içinde kaybolursun
Bıkarsın dünyadan, bıkarsın sevgiden,
Bıkarsın kendinden …
Gitmek istersin öylece !
“ Buralardan böyle ceketsiz “ kaçmak gelir içinden
şairin dediği gibi
YAPAMAZSIN !
Öyle bir vakit gelir ki
Çeker gidersin bu diyardan böylece
Ceketsiz, sevgisiz ve insansız
Yapayalnız kalırsın çürümeye yüz tutmuş ruhunla
Yıkılmıştır duvarları beyninin
Fikirlerin savrulmuştur dört bir yana
Soramazsın
Çırpındıkça batarsın
Bir daha vakit gelmez artık
Çürüyen ruhun çoktan terk etmiştir seni
Bir de bakmışsın yüzüyorsun Tanrı’ nın denizinde
Öldüğünü anlarsın …
