Kendimi bileli düştüm peşine
Bırak şu yakamı, çekme be gönül
Aklım, fikrim ermez oldu işine
Yarı yolda beni ekme be gönül
Peşine düşende akıl koymazsın
Feryat eder,feryadını duymazsın
Kanun tanımazsın,örfe uymazsın
Hicran havasını sekme be gönül
Yürü dedin,ardın sıra yürüdüm
Düşe kalka bedenimi sürüdüm
Yol bitmedi,ömür bitti,çürüdüm
Sevdamı toprağa dökme be gönül
Yar demiştin işte, bırakıp gitti
Bu garibi yaktı,perişan etti
Neyim var,neyim yok,her şeyim bitti
Yeter boğazımı sıkma be gönül
Hasret,çile,cefa yamadın bana
Sinem dertle doldu,ne deyim sana
Bir gün gelir isek senle yan yana
Dönüpte yüzüme bakma be gönül
Bilmem sen haklısın,bilmem ben haklı
Ne değişir sanki, dense; şu haklı
Kırk yıldır mahpusa koydurdun aklı
Kalbimi yerinden sökme be gönül
Biliyorum sensiz olmaz bu hayat
Sensiz yürek çürük,sevdalar bayat
Sen olmazsan Hadi neylesin heyhat!
Kurduğum hayali yıkma be gönül
