Bir elmas yüz yüzü keskin
Döner saatte trajik bir hızla
Asker analarının mahşerinde
Her an bir yürek kesilir
Kesilir bir nefes
Her an yirmilik bir emek
Kefenle senli benli
Toprağın bin kat altında
Yaşla, kanla karışık
Bir ses cesaretli, fısıldar:
Yer altında değil asıl cehennem,
Yer altında tüm insanlar barışık.
Cehennem Nerde?
Bu şiiri yazarken şehitlerimiz için, tuhaf bir olay oldu anlatamayacağım. Ama anladım ki bir kez daha "Şehitler ölmez." Ve "Onlar şehit değil." diyenlerin inadına canlılardan daha canlı ve şehitlerden daha şehitler.