Işıl ışıl bir günde, hayatın güzelliği mavinin içinde gizlenemez. Hayallere takılan ipek kanatlarla muhayyel güzellikler ülkesine bir yolculuk başlar. Suya karışan ıtır, bardağınızda buğu buğu tüterken yaşamaktan ayrı bir haz alırsınız. Renk güzeli size yudum yudum tebessüm eder.
Zaman, çayın renginde meserretle hem dem olur. Çaydaki dem damağınızda ayrı bir tat bırakır. Güne, sımsıcak çay busesiyle başlamak huzura kapı aralar. Çayın rengindeki büyü hiçbir sözcükle izah edilmez. O renk, gizemini hep korur. Biraz da o gizemli hâldir çayın rengini bu denli çekici kılan.
Böylesine mütevazı bir içeceğin, bu denli albenili olması şaşırtmasın kimseyi. Bence, tevazudur çayın rengine ayrı bir gizem katan. Ateş, su cenkleşmesinden gönülleri çelen bir su perisi doğar… Kristal bardak, onu geçici bir süre konuk etmekten haz ve onur duyar.
İsli bir çaydanlığın veya bakır bir semaverin söylediği türkü, renk olup ince belli bardakta arzı endam eder. Bu cümbüşü gören cümle renk sükûta bürünür. Nice çiçekler, bahar geçince solup gider. Ama çayın rengi her mevsim taptaze her an albenili…
Günün her saatinde ulaşabildiğimiz çay adlı su perisi hiç büyüklenmez. Hele soğuk kış günlerinde, nefesi nefesimize karışınca rengi daha bir berrak daha bir göz alıcı olur. İçimize ayrı bir sıcaklık düşer onunla. Çay, taze başlangıçların mütevazı içeceği olmaya devam eder, ömrümüz oldukça. Ve biz onun renginde nice güzellikler temaşa ederiz.
Ankara,13.12.2010 İ.K
