Kareli gömlek,
Kırmızı kadife pantolonları vardı,
Gülümsediler,
Askısı kopmuş bir çocuklukla,
Aynı sahnedeydiler,
Begonyaların renginden,
Yağmur kokladılar,
Denize karşı,
Martıları düşürdüler,
Kendi isimlerinden sabah,
Uykularında yıldızlı geceydiler,
Ne önde,
Ne gerideydiler,
Her okunan satırda suskunluk,
Yazılan şiirden mevsim biriktirdiler,
Öksüz bir hayatın,
Fırtına koparan bedeniydiler,
Okundular nefeslenip,
Yürek burkan yalnızlıktan,
Saklanıpta geldiler,
Değişmeden,
Konuşmadan büyüdüler,
Gökyüzüne yorgun bir seyrü seferden,
Zamansızca seviştiler,
Ne bir eksik,
Ne bir fazla,
Aynı sahnede öldüler,
Savruk bir bezginliğin,
Unutulan sayfalarında,
Birden dağılıp,
İkilendiler,
Kendi yatağına sığmayan,
Binlerce yıldız toplatan gecede,
İkiden bire özenen,
Deli bir nehirdiler,
Kıyısına ceylan sunan dağın,
Ürkek bakışlarına sığınan,
İki sevgiliydiler,
Yanık kokan mektupların külünden,
Hayata karışan aşkın,
Kısılmış sesiydiler,
Günü geldi,
Uzaktan,
Soytarı kesildi zaman,
Ekşi elma tadında,
Ağladı mevsimler,
Artık,
Yağmur altında kanatları kopmuş,
İki ayrı melektiler,
Dil çıkarırken çaprazın karanlığında,
Göz göze gelemeyen,
İki asi yürektiler,
Kımıldandı sessizlik,
Önü açılmayan bir dünyanın,
Okunaksız tek şiiriydiler,
Her kusurda kollara ayrılan,
Bir ağacın,
Toprağa yaslanan köküydüler,
Aşksa aşk,
Olmalıydı ölümüne,
Takvim yaprağından,
Bekleyiş türeten her sancıya,
Bir bakıştan,
Bir yanıştan ibaret,
Zamanın hasret kadranından,
Birer ödüldüler,
Kareli gömlek,
Kırmızı kadife pantolonları vardı,
Gülümsediler,
Aynı sahnede,
Öldükleri saatte gömüldüler...
