Beni bu dem Allah’a kul,
Eden derde canım kurban.
Nizam-ı âlemdir bu yol,
Giden merde canım kurban.
Ben’i yenemezsem her dem,
Beni yere vurur gölgem.
Bu çirkefte nefsine gem,
Vuran ferde canım kurban.
Yaptığını bile bile,
Yürümeli hep menzile,
Hakka âşık kulu ile
Güzel yurda canım kurban.
Yayvan göbek, geniş ense,
Revaçtadır ne hikmetse.
İsyankâr şu merettense,
Kuşa kurda canım kurban.
Yol göster hedefe varan,
Kaleli düşünmez bir an.
İncil, Zebur, Tevrat, Kuran,
Kutlu dörde canım kurban.