[Bugün doğmuşum anamdan
Gökler neden karanlıktı neden bulutlar kızmışlardı bana
Vardır bir bildikleri yoksa niye kızsınlardı...
Otuz sene geçmiş aradan , nicedir düşündürmemişti bulutlar beni
Şimdi aklım başıma gelmiş meğer, gökler bile inanamamış benim doğduğuma
Nasıl olmuşta dünyaya gelmiştim üstelik...
Sebepli sebepsiz on ikisinde hop demiş gelmişim meğer...
Tam otuz sene dile kolay...
Nasıl geçirmişim o yılları ne öğrenmiş ne öğretmişim...
Yağmur düşse ne sevinirdim tam üstüme toprakla bütünleşirdim sanki...
Dünya ya gelişimi kutluyorum niyesini bilmeden...
Nisandır içimi dolduran yağmur kokusunda...
Belki de dünya ya gelme zamanımdandır ne bileyim işte...
Artık yirmiler geride çok gerilerde...
Üzülüyorum içimden aslında, kızıyorum kendime
Ve hep kızacağım , yapmadıklar için boş durduğum için
Yılların özlemini hep yaşayacak olan ben melankoliğim....
Otuzun böyle acıtacağını düşünmemiştim oysa.
Aslında hiç düşünmemiştim gelecek yılları
Sanki düşünseydim ne değişecekti, her an kapımızda her an ruhumuzun bir yerindeydi
Bugün doğmuşum anamdan
Gökler niye ağlamış bilmem
Çok mu kızdırmışım onları çok mu üzülmüşler..
Ardımdan dökülmüş göz yaşları
Benim içinmi acaba...
J “ yalanda olsa söyle , insanlar gülüyor du de!”
Mısraları döküldü ağzımdan şimdi...
Yalanda olsa hoşuma gidiyordu ben yirmiyim demek...
Ama artık bende inanmıyorum ki herkes inansın
Bugün tam otuz yıl olmuş toprak ağırlığımı, insanlar kahrımı , eşim şımarıklılığımı çekeli...
Kim bilir ne kadar dır ömür, ne kadardır misafirlik...
Olgunluk nedir bilmeyen ben
Bakalım ne kadar dır dünyadaki misafirliği...
Bir başkayım bugün bir başka çarpıyor o bitmeyen pır pır yüreğim
Herkes hatırlamasa da bu günü, var elbet hatırlayan bir iki kişi
İyi ki varlar be! İyi ki doğmuşum onlar içinde olsa...
Bitsin artık bu satırlar, akşam yedi olmuş ve artık bu saatlerde dünyayla ilk tanışmam başlamış
Düşünüyorum ama bir türlü hatırlayamıyorumJ
Komik olmak güzel kendime bile , dalga geçiyorum yaşımla başımla bile.....
12,04,2005
h.deniz hatipoglu
