(Hayallerini dışarıda bırak üzerinden kilitle,
Unutma bu gece çok soğuk olacak…)
Beklenmedik bir yaz yağmuruydun.
Yanlış zamanda geldin.
Islanmaya takatim kalmadı.
Anlamlı cümleler dahi beni taşımıyor artık.
Yüküm ağır, batıyorum.
Bir türlü başlayamadığım yazımı sende bitirmek istiyordum, olmadı.
Senin tanıdığın Erdem çoktan intihar etmişti.
Beklide sen benim Pamuk Prensesim, bende senin Beyaz Atlı Prensin olacaktım.
Bu kadar saf ve çocuksuydu düşlerimiz.
Ama olmadı, çocukluğuma ver.
“Yağmurda ıslanalım” dedim, gelmedin. Yoksa yağmur mu gecikmişti. Y a da biz yağmuru çoktan kaçırdık…
Beklentilerimiz sonunda doğurdu.
Fakat kimse mutlu değil.
Bu doğumun bizi yakınlaştıracağını sanıyordum, yanılmışım!
Keşke önceden kürtaj yaptırsaydık hayallerimize.
Ansızın geldiğin gibi ansızın gittin.
Bense kaldım, kansızım.
Şimdi başka bedenlerde aramalıyım kendimi.
Bir çocuk gibi kırgınım.
Yapmadığım bir resmin anlamsız çizgileri olarak geçeceksin tarihe.
Sert ve yumuşak sonbaharda son yaprağını döken son ağacım oldun.
İkimizde köşeye çekilip hayatın bize sunduğu senaryoyu izledik.
Uzun metrajlı bir mutsuzluk vardı sen yoktun,
ben yoktum aşk yoktu çünkü oynuyorduk…
Bir zaman geçmeli aradan, hayatımızdan çalmadan aramızdaki soğuk hava dinmeli.
Kendi filmimizi yazar kendimiz yönetiriz içinde sen ve aşk olur ve gerçek oluruz.
