bir zaman varmış zamanlar içinde...
kimseler kırmazmış kimseye
kötü, çirkin, acı nedir bilmezmiş insanlar
aslında dilde bile yokmuş bunların yeri...
herkes dinlermiş birbirini
kimse üzmezmiş kimseyi
o kadar tok gözlü imiş ki insanlar;
bir ekmeğin bile yarısını yerlermiş...
zengin diye biri yokmuş,fakir diye de
herkese aş, bekarlara eş varmış
ve bebekler bile acele edip;
yedi aylık doğarmış...
