Sen gidiyorsun ya hani..Bir adın kalsın bende.Ne gözlerin ne gülümseyişin.Ne o yıldızlı gecelerde söylediğimiz şarkılar.Ne de dokunduğunda ellerime yüreğimin titreyişi.Al götür hepsini.Bir adını bırak bende.
Sahi neydi senin adın?Adın kalsın diyorum da...
Gönlümün alfabesiyle kazımıştım ismini.Dostu, arkadaştı, yoldaştı...
Aşktı belkide adın.AŞK..Yusuf'un iffeti;Züleyha'nın ateşiydi...
Duaydı bazen adın.Yağmurlu gecelerde herkes uykunun koynundayken sen bile.Gözyaşlarımla beraber seccademe düşen dualarımdı.
Bazen de acıydı kalbimde.Olmayışların içinde kıvranışımdı.Gözyaşıydı yanaklarımdan süzülen.İçimden kopup giden bir 'ah'tı...
Tebbessümdü ya bazen de dudaklarımda.Gözlerimde ışıktı.Damarlarımda gezen kandı.Hayattı bana.Mutluluktu,huzurdu...
Bir adın kalsın bende dedim ya sevgili;bak ne çok şey kaldı....
